Halil Cibran.

Aşk sizi çağırdığı zaman onu izleyin…

Yolları zorlu ve dik olsa da.

Kanatları sizi sardığı zaman, ona teslim olun.

Tüyleri arasına gizlenmiş kılıç sizi yaralayacak olsa da.

Hem aşk sizinle konuştuğu zaman, ona inanın.

Bahçeyi tarumar eden Kuzey rüzgarı gibi darmadağın etse de düşlerinizi sesiyle. Çünkü aşk taçlandırdığı gibi çarmıha da gerer sizi. 
Hem besler, büyütür hem de budar sizi.

Yücelerinize tırmanıp okşar, sever güneşte titreyen en körpe dallarınızı.

Derken inip köklerinize, sarar toprağa sıkı sıkıya tutunuşlarını. 
Mısır demetleri gibi derer sizi aşk.

Harman yerinde dövüp çırılçıplak bırakır.

Kabuklarınızı elemek için kalburdan geçirir.

Apak edinceye kadar öğütür sizi.

Yumuşayana kadar yoğurur; sonra da atar kutsal ateşine.

Allah’ın kutsal şölenine kutsal ekmek olasınız diye.

Aşk bütün bunları, yüreğinizin sırrına ermeniz ve bu bilgiyle Hayatın yüreğinin bir parçası olabilmeniz için yapacaktır...

Fakat eğer korkularınız da, sadece aşkın huzurunu ve hazzını aramaksa muradınız…

O zaman çıplaklığınızı örtüp aşkın harman yerinden çıkın daha iyi...

Girin güleceğiniz ama doyasıya gülemeyeceğiniz, ağlayacağınız ama bütün gözyaşlarınızı dökemeyeceğiniz o mevsimsiz dünyaya.

Sevdiğiniz zaman “Allah yüreğimde” değil, 
“Allah'ın yüreğindeyim” deyin.

Sanmayın aşkın rotasını çizebileceğinizi, çünkü aşk sizin rotanızı çizer, ..Sizi buna layık bulursa eğer.

…Halil Cibran…